วัดฉลอง

วัดฉลองเป็นวัดเก่าแก่ไม่ปรากฏหลักฐานแน่ชัดว่าตั้งขึ้นเมื่อใด บ้างก็สัณนิษฐานว่าสร้างขึ้นในสมัยรัชกาลที่ 2 โดยชาวบ้านที่หลบหนีภัยสงครามพม่าที่เข้าตีเมืองถลาง อพยพมาที่ บ้านฉลองและตั้งหลักแหล่งทำมาหากินที่นี่ ได้ร่วมกันจัดตั้งวัดเพื่อประกอบพิธีกรรมทางศาสนา โดยอาราธนาพระภิกษุซึ่งเป็นที่นับถือและเลื่อมใสของชาวบ้านมาเป็นเจ้าอาวาสองค์แรกของวัดฉลอง เรียกว่า “ พ่อท่านเฒ่า ” ต่อมาหลวงพ่อแช่มซึ่งเป็นลูกศิษย์ศึกษาวิปัสสนาธุระจากพ่อท่านเฒ่าจนเป็นผู้ที่เชี่ยวชาญทางวิปัสสนาธุระเป็นอย่างสูง ขึ้นเป็นเจ้าอาวาส หลวงพ่อแช่มมีชื่อเสียงการปรุงสมุนไพร และรักษาโรค เข้าเฝือกผู้ป่วยกระดูกหัก เคยปลุกเสกผ้าประเจียดคุ้มครองชาวบ้านให้รอดพ้นจากการโจมตีของกลุ่มโจรอั้งยี่ จึงเป็นที่เลื่อมใสศรัทธาของคนทั่วไป ภายหลังรัชกาลที่ 5 จึงโปรดเกล้าพระราชทานสมณะศักดิ์แก่หลวงพ่อแช่ม วัดฉลอง เป็นพระครูวิสุทธิวงศาจารย์ญาณมุนี  แม้ท่านจะมรณภาพไปนานแล้วก็ยังมีผู้คนแวะเวียนไปนมัสการรูปเหมือนของท่านมิได้ขาด  วัดฉลองต่อมาได้รับพระราชทานนามว่า วัดไชยธาราราม